Βιολογικός κύκλος Σιταριού

Εγκατάσταση (Βλαστικό στάδιο)

Η φάση της εγκατάστασης περιλαμβάνει τα στάδια ανάπτυξης του σιταριού από τη σπορά έως την έναρξη του καλαμώματος. Κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος αναπτύσσονται οι βλαστοί (αδέλφια) και οι ρίζες του φυτού. Ο αριθμός των κόκκων του στάχεως διαμορφώνεται προς το τέλος αυτού του σταδίου. Ο ρυθμός ανάπτυξης επηρεάζεται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος όπου τη μεγαλύτερη επίδραση ασκούν η θερμοκρασία, η φωτοπερίοδος, η ένταση του φωτός, τα θρεπτικά στοιχεία, η υγρασία του εδάφους και πολλά άλλα. Στις ανοιξιάτικες ποικιλίες σιταριού, αυτή η φάση είναι αρκέτα ταχύτερη λόγω της θετικής επιδράσεως της θερμοκρασίας και της φωτοπεριόδου.

Σχηματισμός (Αναπαραγωγικό στάδιο)

Η φάση του σχηματισμού ξεκινάει με την εμφάνιση του πρώτου κόμβου μέχρι και το τέλος της άνθισης. Πρόκειται για ένα κρίσιμο στάδιο του βιολογικού κύκλου, καθώς εδώ γίνεται η ανάπτυξη του στελέχους, η αύξηση των φύλλων, των ριζών και της ταξιανθίας όπου και διαμορφώνεται ο αριθμός των σταχυδίων σε αυτήν. Η φυλλική επιφάνεια του φυτού σε αυτό το στάδιο είναι ικανή να απορροφήσει το 95% της εισερχόμενης ενεργής ακτινοβολίας (Photosynthetically Active Radiation - PAR). Η ανάπτυξη ειναι πολύ γρήγορη, με έντονη ζήτηση θρεπτικών στοιχείων από το έδαφος. Η φάση αυτή αναφέρεται και ως φάση γρήγορης ανάπτυξης.

Παραγωγή (Στάδιο γεμίσματος του κόκκου)

Η φάση της παραγωγής ξεκινάει με το τέλος της άνθισης και διαρκεί μέχρι και την ωρίμανση των κόκκων. Κατά τη φάση αυτή τα χαρακτηριστικά της παραγωγής, όπως είναι ο αριθμός των κόκκων ανά m² και το ειδικό βάρος, οριστικοποιούνται. Η υγιεινή κατάσταση του «φύλλου σημαίας» και η επάρκειά του σε άζωτο θα πρέπει να συντηρούνται, καθώς αυτό συμμετέχει κατά 70% στο σχηματισμό των υδατανθράκων που παράγονται από εδώ και στο εξής και μεταφέρονται στον κόκκο.

Στάδια ανάπτυξης του σιταριού

Πιο αναλυτικά, τα στάδια ανάπτυξης του σιταριού μπορούν να περιγραφούν χρησιμοποιώντας διάφορες κλίμακες βλαστικών σταδίων που έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο των χρόνων. Τρεις από αυτές είναι οι πιο διαδεδομένες: η κλίμακα του Zadoks, του Feekes και του Haun, με την κλίμακα του Zadoks να χρησιμοποιείται ευρέως.